ترمومتر و یا دماسنج، وسیله‌ای است که بر مبنای واحدهای مختلف دما را اندازه می‌گیرد. اندازه‌گیری دما توسط دماسنج‌های جیوه‌ای و الکلی برای دماهایی امکان‌پذیر است که بالاتر از نقطهٔ انجماد و پایین‌تر از نقطهٔ جوش مایع درون دماسنج باشد. معمولاً دماسنج‌های الکلی دماهای +۷۸ الی -۱۶۵ را می‌توانند نشان دهند و برای اندازه‌گیری دماهای بالاتر باید از دماسنج‌های ترموکوپلی و آذرسنج‌ها و یا از دیگر انواع ترمومترها استفاده کرد. منابع مختلف اختراع دماسنج را به اسکندر نسبت داده‌اند. ولی در سال 1714، دانشمند و مخترع هلندی، دانیل گابریل فارنهایت، اولین دماسنج قابل اعتماد را با استفاده از جیوه به جای مخلوط الکل و آب، اختراع کرد. در سال 1724 او مقیاس درجه حرارت را پیشنهاد کرد که در حال حاضر (بصورت جزیی اصلاح شده) به نام او است. او برای نخستین بار دماسنج‌ها را با استفاده از جیوه (که دارای ضریب انبساطی بالا است) تولید می‌کرد و کیفیت تولید آن بدین صورت بود که مقیاس دقیق‌تر و بازدهی بیشتری داشت و منجر به پذیرش عمومی آن شد.